رامهرمز:
رامهرمز:
شهرستان رامهرمز در فاصله 1008 كيلومتري تهران واقع شده و آب و هواي گرم دارد. رامهرمز شهري تاريخي است كه بنيان‌گذار آن را هرمز ساساني مي‌دانند. رامهرمز را در گذشته سمنگان مي‌ناميدند. اين شهرعليرغم قدمت تاريخي ، توسعه چنداني نيافته است. ناحيه تاريخي رامشير در اين شهرستان قرار دارد و خرابه‌هاي شهر قديم رامشير در سه كيلومتري آن به جا مانده است. اهميّت رامشير بيشتر به خاطر نقش ارتباطي آن با بنادر جنوب توسط پل بزرگ رامشير است كه بر روي رودخانه جراحي (مارون) احداث شده است. شهرستان رامهرمز در سال‌هاي اخير، مجدداً اهميّت گذشته خود را باز يافته و رو به توسعه و ترقي نهاده و امروزه از شهرستان‌هاي مهّم استان خوزستان بشمار مي‌رود.
رامهرمز‌در95 كيلومتري خاور اهواز قرار گرفته و منسوب‌به‌هرمز ساساني است. بررسي هاي باستان‌شناسي استقرار انسان در دشت رامهرمز را حد اقل تا هزاره ششم پيش از ميلاد مشخص نمود.علاوه بر كشف آثاري مربوط به دوره عيلامي شواهد مربوط به شكوفايي منطقه در دوره ساساني و اسلامي نيز يافت شده است. شهرستان رامهرمز در سال های اخير مجددا اهميت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان‌های مهم استان خوزستان به شمار می‌رود. در بعضي از روستاهاي اين شهرستان قالي بافي، جاجيم بافي، خورجين بافي و سياه چادر به صورت محدود بافته مي شود كه صرفاً جنبه خود مصرفي دارد. از آثار منطقه رامهرمز مي توان تل گستر، تل برمي، قلعه داو دختر، قلعه عظيم يزدگرد و مختارك، سد تاريخي جره(سارو)، بقعه علمدار و قدمگاه امام رضا(ع)، باغ صميمي، خانه امير مجاهد و بقعه سيد حسين زاهدون را نام برد.
مکان های دیدنی و تاریخی - رامهرمز:
از مكان‌هاي‌ديديني و تاريخي شهرستان رامهرمز مي توان تل گستر، تل برمي، قلعه داو دختر، قلعه عظيم يزدگرد و مختارك، سدتاريخي جره(سارو)، بقعه‌علمدار و قدمگاه‌امام رضا(ع)، باغ صميمي، خانه امير مجاهد و بقعه سيد حسين زاهدون را نام برد.
صنايع و معادن - رامهرمز:
در مركز شهرستان رامهرمز كارخانه‌های توليد قير سازی، آجر و آهك پزی و توليد گچ وجود دارد كه به صورت بخش خصوصی داير شده است. معادن گچ در شمال رامهرمز در ابتدای راه رامهرمز به ايذه قراردارد كه به طريقه مكانيكی مورد بهره برداری قرار می گيرد.
کشاورزی و دام داری - رامهرمز:
اقتصاد رامهرمز براساس زراعت، دام‌داری، باغ‌داری و كارگری بنا نهاده شده است. كشاورزی در اين شهرستان به صورت سنتی انجام می گيرد و كشاورزی مدرن و مكانيزه در هيچ جای اين شهرستان مشهود نيست. نوع كشت بيش تر آبی بوده و كشت ديم فقط به گندم و جو اختصاص يافته است. منابع آب كشاورزی، رودخانه و چشمه و در بعضی از روستاها چاه‌های عميق و نيمه عميق‌هستند. ازعمده توليدات كشاورزی اين شهرستان می توان گندم، جو، يونجه، خرما و تره باررا نام برد. دام‌داری نيز در اين شهرستان به صورت سنتی در كنار كار و كشاورزی انجام می‌گيرد. مناطق شمالی، خاوری و جنوب خاوری اين شهرستان مناسب ترين مراتع برای چرای دام های اين شهرستان هستند. از جمله چراگاه «چهل پلكانی» در شمال رامهرمز كه ايلات و عشاير كوچ رو در فصل پاييز و زمستان به اين منطقه وارد می شوند قابل ذكر است. فراورده های دامی و گوشت رامهرمز از جمله صادرات اين شهرستان به منطقه به شمار می رود.
مشخصات جغرافيايي - رامهرمز:
شهرستان رامهرمز با 4257 كيلومتر مربع مساحت در خاور استان خوزستان واقع شده که از شمال به شهرستان های ايذه و مسجد سليمان، از خاور به استان كهكيلويه و بويراحمدی، از باختر به شهرستان اهواز و از جنوب به شهرستان بندر ماهشهر محدود است. مركز آن شهر رامهرمز است كه با 3/7 كيلومتر مربع مساحت در 100 كيلومتری خاور اهواز بين 31 درجه و 16 دقيقه ی پهنای شمالی و 49 درجه و 37 دقيقه ی درازای خاوری نسبت به نصف‌النهار گرينويچ قرار دارد و بلندی آن از سطح دريا 160 متراست. آب و هوای رامهرمز گرم بوده و رودخانه جراحی از خاور رامهرمز می گذرد. رامهرمز بر سر چهارراهی قرار گرفته است.
راه آسفالته به سوی جنوب خاوری به درازای 90 كيلومتر تا بهبهان
راه آسفالته به سوی شمال خاوری به درازای 57 كيلومتر تا باغملك (جانكی)
راه آسفالته اصلی به سوی جنوب باختر تا راه اصلی آسفالته اهواز – بندر ماهشهر به درازای 39 كيلومتر
راه اصلی به سوی شمال باختری به درازای 15 كيلومتر
فاصله هوايی شهرستان رامهرمز تا تهران 552 كيلومتر است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي - رامهرمز:
رامهرمز نام شهری از بناهای هرمز پادشاه ساسانی در حوالی شوشتر است که در قديم به آن «سمنگان» می‌گفته‌اند که آن را ساده كرده، «رامز» و منسوب به آن جا را «رامزی» و «رامی» می‌گويند. ياقوت حموی می گويد كه رامهرمز متشكل از دو كلمه رام (به پارسی يعنی مقصود) و هرمز (نام يكی از خسروان ساسانی) بوده است. برخی می گويند رامهرمز نامی كوتاه شده از رامهرمزاردشير بوده و اين شهری است نام دار در خوزستان و عامه مردم خوزستان اين شهر را رامزی گويند. برخی نيز گفته اند به دليل بنا شدن شهر رامهرمز در دوره هرمز ساسانی نام اين شهر رامهرمز شده است. در جغرافيای تاريخی قدمت خوزستان را بيش از 6000 سال می دانند و پيدايش قديمی ترين تمدن بشری در شوش مشخص گرديده و در دوران هخامنشيان و اشكانيان و ساسانيان نه تنها بر عظمت منطقه افزوده گشت بلكه شهرهايی نيز در آن دوران ايجاد شده كه بدون شك رامهرمز يكی از آن شهرهابوده است. ويرانه های «اسك» بين راه رامهرمز و ارجان در راه بهبهان و ويرانه های «طاق نصرت» به جای مانده از دوره ساسانی در شهر رامهرمز، گذشته پرشكوه تاريخی آن را نشان می دهد. در قرن 4 هـ . ق رامهرمز به سبب كرم ابريشمی كه در آن به عمل می آمد و به ديگر نقاط صادر می شد شهرت جهانی داشت. شهرستان رامهرمز در سال های اخير مجددا اهميت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان های مهم استان خوزستان به شمار می رود.
آثار تاریخی - رامهرمز:
تل برمي يا برمك - رامهرمز: تل برمي يا برمك در جنوب شهر رامهرمز و نزديكي آبادي كيمه واقع شده است. دراين تپه حفاري‌هاي غير علمي و غير مجازي صورت گرفته و اشيائي از قبيل: مجسمه جانوران و سفال‌هاي نقوش و اجسام معين به دست آمده است.
قلعه دختر - رامهرمز: قلعه دختر در شمال رامهرمز قرار دارد. شكل گرد و دايره مانند هر دو بخش قلعه معماري قلعه‌سازي رومي را تداعي مي‌كند. اين قلعه احتمالاً در زمان ساسانيان براي حفاظت و امنيت راه تجاري ونظامي شوش ، واجار ، اصفهان يا براي نگهباني كاخ و خزائن رامهرمز بنا گرديده و رومي‌ها در ساختن آن دخالت داشته‌اند.
قلعه يزدگرد(تاشاري) - رامهرمز: اين قلعه در نزديك روستاي شوردين شهرستان رامهرمز واقع شده است. درنزديكي اين قلعه صخره‌اي به نام (زرد برديه) وجود دارد كه در آن حفره‌هاي كوچك و بزرگي شبيه مساكن پيش ازتاريخ همراه با ، آثار بي شماري از مساكن سنگي ، خانه‌ها ، اطاق‌ها ، راه‌ها ، آغل‌ها ، كوچه‌ها و معابد باقي مانده‌است. قلعه‌هاي مدور بر فراز پهنه‌اي قرار دارند و بقاياي تأسيسات آبرساني آن هنوز قابل مشاهده است.
گورستان هرمز ساساني - رامهرمز: اين گور در كنار يكي از خيابان‌هاي اصلي شهر رامهرمز در ميان باغي واقع شده است. بنا به اظهار مردم محل ، اين قبر به هرمز ساساني بنا كننده رامهرمز تعلق دارد. در چند قدمي اين محل گورامام‌زاده بي‌بي سيني زيارتگاه مردم است كه شايد يادآور بي‌بي ساساني باشد.
جغرافیای طبیعی - رامهرمز:
مهره - رامهرمز: كوه مهره در جنوب شرقي رامهرمز واقع شده و حدود 2849 متر ارتفاع دارد. رودخانه تلخ از اين كوه سرچشمه مي‌گيرد. اين كوه از شمال غربي به كوه تنبلان ، از جنوب به كوه چادون و از جنوب شرقي به سياه كوه متصل است و جزو رشته كوه سفيد از كوهستان بزرگ زاگرس بشمار مي‌رود. اين كوه جنگلي در مرزشهرستان‌هاي رامهرمز، ايذه و كهگيلويه قرار دارد.
