صومعه سرا:
صومعه سرا:
شهرستان صومعه‌سرا تا تهران 369 كيلومتر فاصله دارد و در دشت واقع شده است. آب و هواي آن معتدل و مرطوب است و اراضي آن به وسيله رودخانه ماسوله مشروب مي‌شود. منطقه صومعه‌سرا در گذشته دو مركز عمده اميرنشين تولم و كسگر را در بر مي‌گرفت كه در كتب تاريخي به كرات به اين دو نام اشاره شده است. برخي از منابع ، نام صومعه‌سرا را برگرفته از اسم عارف بزرگ قرن چهارم و پنجم هجري ، (شيخ‌عبدالله صومعي) مي‌دانند كه صومعه‌هاي متعددي را به وجود آورده بود. در سال 706 هجري قمري بهنگام حمله مغول ، امير چوپان در صدد تسخير نواحي كسگرات و پيرامون آن برآمد. در سال 742 هجري قمري بر سر توسعه اراضي ، بين حكومت كسگرات و تولم جنگ درگرفت كه پس از مدّتي به صلح انجاميد. به روايتي اين شهر در سال 1159هجري قمري ويران شده بود. در زمان آغا محمد خان قاجار، اين ناحيه خارج از مناطق تحت حكمراني شاه قاجار بود ، ولي در زمان فتحعلي شاه تحت حكومت قاجار قرار گرفت. شهرستان صومعه‌سرا در حال حاضريكي از نواحي رشد يافته استان گيلان است كه جاذبه‌هاي طبيعي جالب توجهي دارد.
اماکن مذهبی - صومعه سرا:
بقعه آقا سيد ابراهيم و سيد عبدالله - صومعه‌سرا: اين بقعه در 4 كيلومتري شمال صومعه‌سرا قرار دارد. كه بر اساس شجره‌نامه مدفن ، سيد ابراهيم و سيد عبدالله از فرزندان امام كاظم (ع) است. بناي بقعه ، ساختماني قديمي وبزرگ است و در بعضي قسمت‌ها به كاشي سبز دوره قاجار مزين شده است. بقعه در ميان گورستان بزرگ (كسما) قرار دارد كه بسياري از آزاديخواهان نهضت جنگل در ميان آن آرميده‌اند.
آثار تاریخی - صومعه سرا:
مناره كسگر - صومعه‌سرا: اين مناره در بخش مركزي شهرستان صومعه‌سرا واقع شده و يادآور مناره‌هاي عظيم دوره سلجوقي است. ارتفاع مناره 29 متر و شكل آن مخروطي است. بخش بالايي مناره فرو ريخته و كتيبه‌اي دال بر تاريخ بنا و باني آن را ندارد. در قسمت فوقاني مناره دو نوار آجركاري آن را زينت داده است.
