کردکوی:
كردكوي:
كردكوي در فاصله 48 كيلومتري گرگان قرار دارد. نام قديمي كردكوي (تميشه) بود كه به بخش غربي گرگان نيز اطلاق مي‌شد. در اواخر دوره تيموريان و اوايل دوره صفويه ، گروهي از عشاير كردستان به اين محل كوچانده شدند ، به همين لحاظ ابتدا به كرد محله و سپس به كردكوي معروف گرديد.
نام قديمی‌كردكوی«تميشه» بوده كه به بخش باختری گرگان اطلاق می شده است. در اواخر دوره تيموريان و اوايل دوره صفويه گروهی از عشاير كردستان به اين محل كوچانده شدند. به همين لحاظ ابتدا به كرد محله و سپس به كردكوی معروف شد. كردكوی در 54 درجه و 7 دقيقه درازای جغرافيايی و 36 درجه و 47 دقيقه پهنای جغرافيايی و در بلندی 5 متری از سطح دريا قرار دارد. شهر كردكوی در 104 كيلومتری شمال خاوری ساری و در مسير راه اصلی گرگان – ساری است. شهر كردكوی در دشت گرگان و در 2 كيلومتری جنگل و 6 كيلومتری دامنه‌های البرز و در 8 كيلومتری دريای مازندران قرار گرفته است. همسايه گان آن از شمال بندر تركمن، از خاور گرگان، از باختر بندر گز و از جنوب بهشهر هستند. آب و هوای آن معتدل و مرطوب و ميزان بارندگی سالانه به طور متوسط در حدود 350 ميلی متر است. آب كشاورزی از كاريز، رود، چاه ژرف و نيمه ژرف فراهم می شود. محصولات كشاوزی عبارتند از : گندم، جو، برنج، پنبه، لوبيای روغنی، ذرت و تره بار.
رادكان – كردكوي: روستاي رادكان جزء دهستان سدن رستاق غربي‌اند شهرستان كردكوي است و آب و هواي معتدل مرطوب دارد. رودخانه (رادكان) كه از كوههاي حق علي و اسب چر سرچشمه گرفته از 2 كيلومتري جنوب آبادي مي‌گذرد و به رودخانه نكاء مي‌ريزد. كوه (زرش خالي) در 2 كيلومتري جنوب آبادي و (جن دره) در غرب آبادي قرار گرفته است. چشم‌اندازهاي رودخانه ، كوه‌ها ، دره ، پوشش گياهي ، حيات وحش و مسجد و حسينيه قديمي و ميل قديمي (رادكان) از مهّم ترين آثار طبيعي و تاريخي روستا بشمار مي‌روند.
آثار تاریخی - کردکوی:
برج رادكان غربي – كردكوي: اين برج نزديك روستاي رادكان ، در 24 كيلومتري كردكوي و در 54 كيلومتري جنوب گرگان بر فراز تپه‌اي با موقعيت سوق الجيشي واقع شده است. برج 35 متر ارتفاع و بدنه آجرچين ساده‌اي زيباترين قسمت بنا ، دو رديف قطار بندي و دو كتيبه كوفي است كه نام باني آن و تاريخ احداث برج بر آن نوشته شده است. كتيبه برج كشيده و گنبد آن دو پوش است و مخروطي بلند است. طرح داخلي برج رادكان مدور با نماي ساده است. تمام بدنه بنا از آجرهاي نظير گنبد قابوس ساخته شده است. اين برج محل دفن يكي ازاسپهبدان آل باوند طبرستان به نام ابو جعفر محمّد بن و نوريان باوندي است. بناي برج در سال 407 هجري قمري شروع و در سال 411 هجري قمري به پايان رسيده است.
