گرمی:
گرمي:
منطقه «گرمی» از كهن ترين مناطق دشت مغان است و آثار تاريخی به دست آمده از آن نشان گر قدمت بالای اين شهرستان است. شهرستان گرمي مغان در ميان دو رشته كوه كم ارتفاع واقع شده است. آب و هواي آن در تابستان نامساعد و در زمستان‌ها ملايم و مطبوع است. قدمت اسكان و استقرارهاي اوليه در پيرامون اين شهر به دوره اشكانان مي‌رسد و آثار متعددي از آن دوره نيز باقي مانده است. گرمی يکی از شهرستان های مجاور دشت مغان است که از لحاظ شرايط طبيعی يک منطقه كشاورزی و دام پروری است. صنايع دستی اين شهرستان را گليم بافی و قالی بافی تشكيل مي دهند. گر چه صنايع متوسط و بزرگ در اين منطقه دارای اهميت چندانی نيست ولی از نظر صنايع دستی، توليدات اين منطقه قابل اهميت است. نوعی ورنی يا گليم ريز فرش نما در روستای اينجلو توليد می شود كه در نوع خود منحصر به فرد بوده و يكی از اصلی ترين توليدات سنتی گرمی محسوب می شود. شال بافی در اجارود و روستاهای تابعه آن رواج زيادی دارد و هنرمندان اين رشته، كالاهای بسيار مرغوبی به بازار مصرف عرضه می دارند. از ديگر صنايع دستی گرمی می توان خورجين و پلاس و شال گردن و بافتن دوزی را نام برد. مردم اين شهرستان به زبان تركی صحبت می كنند و مسلمان و شيعه مذهب هستند. مکان های ديدنی و تاريخی شهرستان گرمی را تپه خرمن، منطقه گرمی و گورستان گبر تشكيل مي دهند.
آثار تاریخی - گرمی:
تپه خرمن - گرمي: اين تپه در روستاي شيخ لر از توابع شهرستان گرمي مغان واقع شده است. آثار بدست آمده ازاين تپه ، به دوره پارتها منسوب است. در اين تپه گورهاي خمره‌اي و سنگي كشف شده است. در كنار جسدها ، مجسمه‌هاي سفالين به شكل حيوانات به ابعاد ۲۰ تا ۲۵ سانتي متر، سنگ‌هاي عقيق ، گوشواره آويز، دستبندنقره ، سري كامل سنگ‌هاي وزنه تراش خورده ، قمقمه ، دوك ، ظروف سفالين متنوع و نگين انگشتري از شيشه وغيره كشف شده است.
