آذرشهر:
آذرشهر:
آذرشهر یکی از شهرستان های مهم استان آذربایجان شرقی است که در نخستين سده های اسلام به دافرقان مشهور بوده است. خاک حاصل خيز و چشمه سارها و رودهايی كه در منطقه جريان دارند؛ منجر به شكوفايی اقتصادی منطقه شده و موجبات وجود انواع محصولات کشاورزی و باغی در این ناحیه را فراهم آورده است. جاذبه های طبيعی و تاريخی متعدد، شهرستان آذرشهر را به يکی از نقاط ديدنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است. جلگه و سواحل درياچه اروميه، كوه های مرتفع سلسه كوهستان سهند باختری، چشمه آب معدنی تاپ تاپان و غار قدمگاه که ساختاری شبيه به يک مسجد دارد، چشم اندازهای طبيعی شهرستان آذر شهر را تشکيل می دهند. قدمت طولانی شهرستان آذرشهر که به پیش از حکومت اشکانيان و ساسانيان می رسد؛ باعث شده که تپه های باستانی زيادی در اطراف اين منطقه يافت شوند. مقبره پيرلر، مسجد روميان و مسجد قدمگاه، از مهم ترين مکان های ديدنی اين شهرستان محسوب می شوند. مردم آذر شهر بيش تر به داد و ستد، سوداگری، پيشه وری و پاره ای از كارهای توليدی و بازرگانی و خدمات دولتی اشتغال دارند. صنایع دستی این منطقه رونق خوبی دارد و از نظر صنعت و معدن نیز از شکوفایی قابل توجهی برخوردار است.
مکان های دیدنی و تاریخی – آذرشهر:
جاذبه های طبيعی و تاريخی متعدد، شهرستان آذرشهر را به يکی از نقاط ديدنی استان آذربايجان شرقی تبديل کرده است. قدمت طولانی شهرستان آذرشهر که به پیش از حکومت اشکانيان و ساسانيان می رسد، باعث شده که تپه های باستانی زيادی در اطراف اين منطقه يافت شوند. مقبره پيرلر، مسجد روميان و مسجد قدمگاه -که ابتدا آتشکده بوده و قدمت آن به دوران پيش از تاريخ نسبت داده می شود- از مهم ترين مکان های ديدنی اين شهرستان به شمار می آیند. طبیعت زیبا نیز به یاری جاذبه های تاریخی این منطقه آمده و مجموعه ی دیدنی را با نام شهرستان آذرشهر به وجود آورده است. جلگه و سواحل درياچه اروميه، كوه های مرتفع سلسه كوهستان سهند شرقی، باغ های سرسبز و خرم این ناحیه، درختان گردوی کهن سال، چشمه آب معدنی تاپ تاپان و غار قدمگاه - که ساختاری شبيه به يک مسجد دارد- برخی از چشم اندازهای طبيعی شهرستان آذر شهر را تشکيل می دهند.
صنايع و معادن - آذرشهر:
صنايع شهرستان آذرشهر به دو دسته صنايع كارخانه ای و صنايع دستی تقسيم می شود. صنايع كارخانه ای منطقه عبارت است از: كارخانه های كمپوت سازی، پتو بافی، سردخانه و ميوه خشک كنی و كمپوت سازی كه به رونق منطقه افزوده است. در محدوده ی اين شهرستان معادن متعددی وجود دارد كه مهم ترين آن ها عبارتند از: معدن سنگ آهک شيرامين، معدن سنگ تزيينی آذر شهر، معادن شن و ماسه و معدن سنگ آهک آذر شهر.
مجتمع معدنی آذر شهر به علت دارا بودن تراورتن های متنوع و مرمر (آرگونيت) در زمره ی مهم ترين صادرات سنگ كشور محسوب می شود. سنگ لاشه به همراه سنگ های تزيينی از اين معدن استخراج شده و جهت تهيه آهک بنايی مصرف می شود. نادر ميرزا در كتاب خود از معادن مرمر اين ناحيه سخن گفته است. هم اكنون نيز معادن سنگ مرمر در اين ناحيه به چشم می خورد.
کشاورزی و دام داری – آذرشهر:
خاک حاصل خيز و چشمه سارها و رودهايی كه در منطقه جريان دارند منجر به شكوفايی اقتصادی منطقه گرديده و غلات، تره بار، حبوبات، سيب زمينی، پياز، نخود، صيفی جات، انواع ميوه ها، خشكبار، مغزبادام، گردو، برگه زردآلو و كشمش از محصولات اين شهرستان است. انگور نيز در اطراف شهر به فراوانی وجود دارد. پرورش دام در اين شهرستان شامل گاو، گوسفند و بز بوده كه به علت وجود مراتع غنی از رواج زيادی برخوردار است. علاوه بر آن پرورش طيور به شيوه سنتی شامل پرورش مرغ و خروس، اردک، غاز و بوقلمون رايج است كه علاوه بر تامين نيازمندی های داخلی مقاديری نيز صادر می شود. شير و فرآورده های شيری و دامی نیز از محصولات مهم اين منطقه است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي- آذرشهر:
آذرشهر از شهرهای قديمی آذربايجان است که در نخستين سده های اسلام به دافرقان مشهور بوده است. هم چنين تا سال ۱۳۱۶ خورشیدی دهخوارقان ناميده می شده است که با تصويب فرهنگستان قديم به واسطه وجود آذركوه و آتشكده دهخوارقان آن را "آذر شهر" ناميدند.
بقايای آتشكده ها و آتشگاه ها در این ناحیه نشانه آن است كه سابقه آذرشهر به روزگار هخامنشيان می رسد. در تاريخ طبری آمده که چون اعراب بر منطقه آذربايجان دست يافتند، در دهخوارقان به جای آتشكده ها مساجد بسياری برافراشته شد، و سپس مردم شهر آن چه اعراب ويران كرده بودند، آباد نمودند. حمدلله مستوفی از دهخوارقان و از فراوانی باغستان ها و بسياری انگور و نكويی غله و پنبه و ميوه اش سخن به ميان آورده. در روزگار مغول آذر شهر آسيب فراوان ديد اما چون مغولان بر آذربايجان دست يافتند به واسطه خوشی آب و هوا در اين منطقه ماندگار شدند. زمانی كه عثمانی ها بر آذر شهر دست يافتند مردم زير سلطه عثمانی ها نرفتند تا اين كه شاه اسماعيل صفوی بر آذربايجان دست يافته سلطه عثمانی ها را از آذر شهر برانداخت. پس از سقوط صفويه آذر شهر در چنگال افغان ها و عثمانی ها قرار می گيرد تا اين كه نادر به نفوذ اين دو بيگانه پايان می دهد. هم اينک آذر شهر يكی از شهرهای آباد و زيبای آذربايجان شرقی است.
مشخصات جغرافيايي - آذرشهر:
شهرستان آذر شهر از شمال، شرق و غرب به اسكو، و از جنوب به شهرستان مراغه محدود می شود. شهر آذر شهر مركز شهرستان در درازای شرقی ۴۵ درجه و ۵۸ دقيقه و پهنای شمالی ۳۷ درجه و ۴۵ دقيقه و در ارتفاع ۱۳۹۰متری از سطح دريا واقع شده است. شهر آذرشهر مركز شهرستان است كه در ۴۵ كيلومتری جنوب غربی شهر تبريز بر سر راه ترانزيتی تبريز – مراغه و كردستان قرار گرفته است. آب و هوای آذر شهر در تابستان ها معتدل و در زمستان ها سرد و پر برف است. كوه های قبله داغی و قاف داغی و ترشكوه داغی از كوه های معروف منطقه است. راه ترانزيتی مهم ارتباطی آذربايجان شرقی به كردستان و آذربايجان غربی و راه آهن تبريز – مراغه از مهم ترین مسیرهای ارتباطی این منطقه به شمار می آید.
